Kawa neapolitańska

Kawa neapolitańska słynie na całym świecie z doskonałej jakości, głównie za sprawą bardzo czystej wody używanej do jej przyrządzania i jedynej w swoim rodzaju kawy wymyślonej w Neapolu caffe alla nocciola, czyli kawy z dodatkiem kremu z orzechów laskowych. Taką właśnie kawę zamówiliśmy najstarszej i najsłynniejszej neapolitańskiej kawiarni Gran Caffe Gambrinus mieszczącej się w samym centrum miasta.
W Gambrinusie kawę pijali europejscy pisarze, jak Johann Wolfgang von Goethe, Aleksander Dumas czy Oscar Wilde, śpiewacy operowi, między innymi Enrico Caruso, jeden z najwybitniejszych tenorów w historii opery. A ile zapłaciliśmy za specjalność neapolitańską – czyli kawę z kremem orzechowym? Aż 2 Euro! W tej cenie są również wszystkie inne kawy serwowane przy barze. Powtarzam, przy barze. Nie mam pojęcia ile zapłacicie rozsiadając się przy stoliku w pięknej barokowej sali. Kto zna Włochy, ten wie, że kawkę popija się na stojąco, podobna zasada dotyczy też Francji. W każdym razie obsługa przy pięknym barokowym barze – pierwsza klasa! Kawa jest pyszna i bardzo słodka o kremowym orzechowym smaku, więc można ją potraktować jako deser. Przy wyjściu z kawiarni jest też stoisko za słodkościami wyrobu Gambrinusa, ceny nie są odstraszające, ale po słodkiej kawie jakoś nie mięliśmy ochoty na kolejne pyszności, wystarczy nacieszyć oczy. 

Tak prezentuje się caffe alla nocciola, czyli kawa z dodatkiem kremu z orzechów laskowych.

Tradycyjne espresso wypiliśmy w barze z kapliczką poświęconą Diego Maradonie – kawa w mocno wygrzanej filiżance – za 1 Euro. Do kawki lekko gazowana woda. Ten tradycyjny zwyczaj picia kawy polega na tym, żeby najpierw przepłukać usta wodą, by następnie poczuć prawdziwy smak wyśmienitego espresso. Inna sprawa, że po kawie chce się po prostu pić.